Það var orðið áliðið og um leið og hann þreif í

öxl mína skipaði hann:

«Farðu nú og dreptu son þinn fyrir mig»

Svona nú — svaraði ég brosandi — ertu kannski

að atast í mér?

«Sko, ef þú vilt ekki gera það er það þitt

mál, en mundu hver ég er, og farðu þá ekki að

kvarta eftir á»

Satt segirðu — heyrði hann mig svara — og hvar

viltu að ég fremji þetta morð?

Þá sagði Hann, eins og það væri gnauðið

í vindinum sem talaði:

«Í fjarskanum, í hinum heillum horfnu fjallgörðum Chile»

— Raúl Zurita (eitt helsta skáld Rómönsku Ameríku)