Um leið og húmor er ekki lengur tilhlýðilegur, þá eru bókmenntirnar búnar að vera. Eitthvað á þessa leið orðaði Milan Kundera það, en hann er látinn, 94 ára að aldri. Þó má ekki síður læra af honum gildi alvörunnar, gildi hugleiðinga, að leyfa sér að hugsa í skáldsögum og nota til þess þær aðferðir sem […]

Röntgen lætur bíða eftir sér. Maður situr á bráðamóttöku í um sex klukkutíma með úlnliðsbrotinn son sinn og það má heita vel sloppið. Það er búið að setja upp skilti, eða plakat, þar sem fólk er beðið að ausa ekki svívirðingum yfir starfsfólk, beita það ofbeldi eða hafa í hótunum við það. Auðvitað gerir maður […]

Ég hef verið að bera kassa, bókakassa, úr dánarbúi móður minnar, anda, strita, taka sendibíla, bera húsgögn, horfa á brostin hjörtu sem koma af stað rigningu með dansi sínum, djúphreinsa teppi, skandalísera á örmarkaði og láta fólk fá það þvegið fremur en óþvegið, hef verið að sjúga í mig þverskornar súrustu sítrónur og ræða við […]

„Við eigum að leyfa þúsund blómum að blómstra,“ er haft að orði og ég gæti ekki verið meira sammála. Það á að leyfa allt, allar skoðanir, allar tegundir af manneskjum, allir eiga að fá að njóta sín á sínum eigin forsendum í heilbrigðu samfélagi. Nú reyndar tiltók ítalski rithöfundurinn Italo Calvino í ritgerð um 1001 […]

„Þú ert leiðinlegur og bitur rithöfundur,“ sagði kúlturbarn eitt við mig úti á svölum á bar þangað sem það hafði elt mig uppi fyrir nokkru síðan til að reykja og tjá mér sitthvað um staðreyndir tilverunnar. „Viltu að ég svari þessu eitthvað?“ sagði ég á móti við kúltúrbarnið, sem starfar reyndar sem „athyglisvörður“ hjá fjölmiðli […]

Hvað gerist nú? Ég man ekki hvernig þetta virkar, hef ekki haft tíma til að sinna þessum miðli. Hvað fólk á við með „eftirlitssamfélagið“ fer alveg eftir því hvaðan það kemur og í hvaða átt það stefnir, ef þá nokkra. Ef fólk er að byggja sér hús rekur það sig fljótlega á að búið er […]

Japan var lokað land frá því snemma á 17. öld þar til um miðbik 19. aldar. Algerlega aflokað frá Kína, sem leit á eyjuna sem eins konar afkvæmi sitt, enda hafði japanska ekki átt neitt ritmál og tekið kínversku táknin og gert að sínum með örlitlum breytingum, svolítið meiri bugðum, svo ekki er heiglum hent […]

Smærri samfélög eru að mörgu leyti betri sem stjórnsýslueiningar og sem lýðræðisríki en stórar einingar, sem breytast í stórveldi og skrefið frá lýðræði yfir í alræði verður stutt. Þjóðernishyggja smáríkja er ekkert sérlega varhugaverð, ef þau hafa engan her er ást fólks á eigin landi jákvætt afl sem ógnar engum, eða að minnsta kosti engum […]

Eitthvað á þá leið mun Machiavelli hafa sagt að aðeins væri til tvenns konar orka í heiminum: Ást og ótti. Þegar kæmi að því að stjórna væri mun auðveldara að stjórna með ótta en ást. Það þýddi þó ekki að valdsmenn ættu ekki að reyna að ávinna sér traust og virðingu almennings, aðeins að maður […]

Markús Árelíus, stóuspekingur og, tja, keisari Rómarveldis — það merkir ekki að hann hafi ekki átt við nein vandamál að stríða, nema síður sé — nefndi ekki bók sína Hugleiðingar heldur Τὰ εἰς ἑαυτόν, sem myndi hljóma eitthvað á borð við þetta: Ta eis heauton, og merkja: Skrif til sjálfs mín. Hann hugsaði skrif sín […]

„Hér er ofið,“ hefur staðið á þessari síðu um nokkra hríð og annað ekki. Hér er enn ofið en þó ekki í eiginlegum skilningi, jafnvel tæknihamlaðar manneskjur eins og ég sjálfur eiga að geta séð um það sem eftir er, að setja efni inn á síðuna. Ef mér skjátlast ekki fer þessi færsla í flokk […]